Sklep podróżnika

Co zabrać?

W bagażu powinna się znaleźć lekka, jasna odzież chroniąca przed upałem, a także okulary przeciwsłoneczne i krem do opalania z odpowiednim filtrem UV. Nieodzowna będzie moskitiera i środki owadobójcze lub zabezpieczające przed insektami. W czasie safari przydadzą się woreczki foliowe chroniące bagaż przed pyłem. Jadąc na safari koniecznie należy pamiętać o scyzoryku, latarce i lornetce.

Porady i zwyczaje

Kenijczycy są niezwykle spontaniczni. Chętnie nawiązują nowe znajomości, potrafią okazywać przybyszom mnóstwo serdeczności. Na ulicach całego kraju ciągle słychać tradycyjne kenijskie pozdrowienie: jambo! Można się tam poczuć, jak wśród starych znajomych. Warto pamiętać o paru rzeczach, by ich nie urazić.
Należy pamiętać, że są w Kenii miasta takie jak Mombasa, które zamieszkane są niemal wyłącznie przez muzułmanów. W trakcie zwiedzania meczetów trzeba zatem pamiętać o stosownym stroju, nieodkrywającym zbyt wiele, a także o powadze. Nie powinno się też dotykać Koranu. Niektórzy muzułmanie uważają, że ludzie innych wiar nie powinni tego robić, jako iż w Koranie objawia się Bóg. Dotykanie Koranu jest zatem tym, czym w kościele katolickim dotykanie hostii.
Ciekawe są też kenijskie nabożeństwa chrześcijańskie. Tamtejsza liturgia może się nieco różnić od znanej nam z Polski – w czasie mszy ludzie klaszczą w ręce, czasem tańczą, często używa się tradycyjnych instrumentów, między innymi bębnów.
W Kenii akceptowane jest polskie prawo jazdy, jednak nie dłużej niż trzy miesiące. Po tym okresie należy wyrobić sobie miejscowy dokument. Trzeba się przygotować na ruch lewostronny, a co za tym idzie, zachować szczególna ostrożność, zwłaszcza przy wyprzedzaniu. I dobrze pamiętać o kiepskim stanie dróg. Jadąc poza miasto dobrze jechać w co najmniej dwa samochody. Zwiększa to nasze bezpieczeństwo i zapewnia pomoc w razie awarii. Zawsze należy jechać z co najmniej jednym dobrym kołem zapasowym. W czasie pór deszczowych niektóre drogi są przejezdne tylko dla samochodów z napędem na cztery koła. Do celu najlepiej dotrzec przed zmierzchem, który zapada szybko, około 18. 30 przez cały rok.
Komunikacja autobusowa jest tania i ogólnodostępna. Autobusy nocne nie są zbyt bezpieczne, podobnie jak mikrobusy matatu. Cała reszta pojazdów kursowych może być dobrym środkiem lokomocji, umożliwiającym w dodatku poznanie życie Kenijczyków.
W Nairobi korzystać można z taksówek, jednak lepiej ustalić należność na początku kursu.
Na trasie Nairobi-Mombasa-Kisumu kursują pociągi. Unikając wagonów III klasy i zabezpieczając drzwi przedziału przed złodziejami można łatwo dostać się do punktu przeznaczenia. Większe odległości lepiej jednak pokonywać drogą lotniczą. Wybierając się samochodem do części miejscowości i rejonów ( m. In. Garrisy i nad Jezioro Turkana, Lamu) lepiej korzystać z eskorty uzbrojonych policjantów lub żołnierzy. Wykaz stref niebezpiecznych można uzyskać u odpowiednich służb ONZ.
Pieniądze można wymieniać bez problemu zarówno w kantorach, jak i w bankach. Rozpowszechnia się też coraz bardziej możliwość płacenia kartą. Oczywiście, najbardziej w miejscach odwiedzanych przez turystów.
Różnica czasu wynosi godzinę naprzód latem, zimą natomiast dwie. Dobrze wziąć ze soba drobne upominki dla dzieci – breloczki, cukierki, długopisy, zabawki. Drobny prezent może zaskarbić sympatię otaczającej obcokrajowców na wielu ulicach dzieciarni i wywołać uśmiechy na ich twarzach.
Warto wziąć specjalną przejściówkę, jeśli chce się korzystac z urządzeń elektrycznych. Kenijskie gniazdka odpowiadają bowiem normom brytyjskim, tj. wymagają trzech bolców. Targowanie się jest stałym elementem robienia zakupów w Kenii. Przedmioty zwykle warte są połowę ceny początkowej, dobrze się zatem rozeznać w cenach, by wiedzieć, do jakiego momentu można się targować.
Popularnymi pamiątkami są wyroby miejscowego rękodzieła: rzeźby i instrumenty muzyczne, a także bawełniane chusty – kanga. Fotografując kogoś należy wcześniej poprosić o zgodę i wyrazić wdzięczność jakimś drobnym upominkiem. Nie wolno fotografować miejsc strategicznych ( mostów, lotnisk, posterunków policji), ani policjantów i żołnierzy. Miłym zwyczajem jest dawanie napiwków w wysokości 10 % rachunku.
Z Kenii nie wolno wywozić: zwierząt, ptaków, płazów, gadów, skorup żółwi, preparowanych motyli, roślin, kości słoniowej i innych trofeów zwierzęcych, muszli, koralowców i medykamentów na bazie sproszkowanego rogu nosorożca i kości dzikich kotów, które są popularnym, choć nielegalnym środkiem stosowanym w medycynie ludowej.